Μίκυ Μάους - Το Μυστήριο Του Ταπιόκα ΣΤ' (Romano Scarpa)

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

"Όταν έγραφα το Μυστήριο του Ταπιόκα ΣΤ, ζήτησα άδεια από την Disney να βάλω την υπογραφή του Walt Disney. Μου απάντησαν ότι αν ο εκδότης μου δεν είχε αντίρρηση, μπορούσα να το κάνω άφοβα. Κόπιασα πολύ να φτιάξω ιστορίες με πλοκή και ανθρωπιά, που θα μπορούσε να πει κανείς γράφτηκαν από τον Gottfredson..." 

- Romano Scarpa

Μία από τις πιο όμορφες ιστορίες που έχει γράψει ο Ρομάνο Σκάρπα στην καριέρα του είναι “Το Μυστήριο του Ταπιόκα ΣΤ”. Ο λόγος είναι απλούστατος: ευρηματικότητα. Ο Σκάρπα πρέπει να ομολογήσουμε πως έχει ένα μεγάλο ρεκόρ σε ιστορίες με εύστροφο σενάριο, αλλά στην συγκεκριμένη δίνει τον καλύτερό του εαυτό!

Η ιστορία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα τεύχη Topolino #142-143, στις 10 και 25 Ιουλίου του 1956 (τότε η έκδοση του περιοδικού ήταν διεβδομαδιαία πριν γίνει μετά από λίγα χρόνια εβδομαδιαία). Στην Ελλάδα δημοσιεύθηκε στα Κόμιξ #67-68, και στο 1ο τόμο του Μεγάλες Ιστορίες Disney - Τα Άπαντα Του Ρομάνο Σκάρπα. Το σενάριο και το σχέδιο το υπογράφει ο Ρομάνο Σκάρπα.

Είναι η πρώτη ιστορία Μίκι Μάους που ο Σκάρπα γράφει το σενάριο, και πιστεύω πως δεν θα μπορούσε να πάει καλύτερα! Η ιστορία από την αρχή ως το τέλος, κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση, δίνοντάς του όλο και περισσότερα στοιχεία όταν χρειάζεται. Το μυστήριο ξεδιαλύνεται με αριστοτεχνικό τρόπο, και όταν φτάνει στο τελικό συμπέρασμα όλοι βρίσκονται στην άκρη της θέσης τους! Το σχέδιο είναι πραγματικά τρομερό, και είναι από τα καλύτερα στοιχεία της ιστορίας !

Paperino e l'isola dei Capoccioni(Τα μεγάλα κεφάλια/Το νησί των χοντροκέφαλων)από Rodolfo Cimino,Romano Scarpa,Sandro Del Conte&Sandro Zemolin

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Σήμερα θα σας παρουσιάσω μία από τις ιστορίες που όταν την είχα διαβάσει μικρό παιδί στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους του Τερζόπουλου μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση.Τόσο με την αρχική εικόνα της(που μου προξενούσε συναισθήματα φόβου)όσο και με την υπόθεσή της.Μιλάμε φυσικά για το νησί των χοντροκέφαλων σε σενάριο του Rodolfo Cimino και σχέδιο από τον μεγάλο μαέστρο Romano Scarpa(με μελάνια των δύο Sandro Del Conte&Zemolin)ιστορία που ανήκει φυσικά στη κλασική περίοδο του Βενετσιάνου δημιουργού.

Μετά από έναν καυγά που έχει ο Ντόναλντ με το Θείο Σκρούτζ,ο πρώτος απηυδισμένος από το να τον θεωρούν αποτυχημένο,αποφασίζει έχοντας στα χέρια του ένα έγγραφο ενός παλιού θαλασσοπόρου,να φύγει μακρυά για το νησί των Χοντροκέφαλων.
Σύμφωνα με το θαλασσοπόρο Πιέρ Μαγκλάν,εκεί ζει μία φυλή περιορισμένης πνευματικής ικανότητας("με ακίνητο βλέμμα και ανέκφραστο πρόσωπο"σύμφωνα με τα λόγια του)στους οποίους ο Ντόναλντ(που θεωρεί τον εαυτό του εξυπνότερο)μπορεί να επιβληθεί,χωρίς να νιώθει το γυάλινο βάζο ανάμεσα στα σιδερένια...!!

Mίκυ Μάους και η αιώνια φλόγα της Καλχόα(Topolino e la fiamma eterna di Kalhoa)από Romano Scarpa

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Ακόμα μία κλασική ιστορία του Romano Scarpa από τη λεγόμενη πρώιμη περίοδο του.Σε αυτήν εδώ ο μεγάλος Ιταλός δημιουργός εμπνέεται, καθώς και αποτίει φόρο τιμής στο μυθιστόρημα του Χένρυ Ραιντερ Χάγκαρτ(H.Rider Haggart)"Αυτή" (She 1886) που μεταφέρθηκε στο κινηματογράφο το 1935.Καθώς επίσης και από ένα αμερικάνικο comic strip το Tim Tyler's Luck του Layman Young και την ιστορία η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα(τίτλος που χρησιμοποίησε και ο Umberto Eko για το δικό του βιβλίο το 2004 αφού τόσο ο ίδιος,όσο και ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είχαν διαβάσει το συγκεκριμένο κόμικ).

Και ενώ η βασίλισσα Λοάνα κατοικούσε σε μία φανταστική χώρα κάπου στην Αφρική,O Scarpa μεταφέρει τη δράση της δικής μας ιστορίας στο Τιχουαντέκ,μία αρχαία πόλη των Μάγια,στη κεντρική Αμερική.Ο Μίκυ διαβάζει σε ένα βιβλίο το μύθο της βασίλισσας Καλχόα που ζούσε πριν 2000 χρόνια στο Τιχουαντέκ την πόλη των Μάγια.

To φάντασμα της Μητρόπολης(The Phantom of Notre Duck)από Carl Barks

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Βρισκόμαστε στα 1965.Σχεδόν 2 χρόνια πριν ο Carl Barks βγει στη σύνταξη,και όμως ο μεγάλος παπιάνθρωπος δείχνει να βρίσκεται ακόμα σε μεγάλη φόρμα!

Αυτή τη φορά δεν στέλνει τους Duck σε κάποιο ταξίδι σε ένα μέρος στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα,αλλά εμπνευσμένος από 2 έργα της κλασικής λογοτεχνίας δημιουργεί μία από τις πιο αξιομνημόνευτες ιστορίες του.Το Φάντασμα της Μητρόπολης, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος #60 του αμερικάνικου Uncle Scrooge τον Νοέμβριο του 1965,και αποτελεί μία ίσως από τις πιο αγαπημένες μου από τον θείο Carl.

Ο Θείος Σκρούτζ έχει αποκτήσει ένα νέο σύστημα που ενεργοποιεί την κλειδαριά στο θησαυροφυλάκιο του.Ανοίγει και κλείνει με το παίξιμο ενός συγκεκριμένου σκοπού που παίζει με το φλάουτο του.(Στην original έκδοση πρόκειται για το My bonnie lies over the ocean, ένα κομμάτι που είχε ηχογραφήσει ο Βρετανός τραγουδιστής/συνθέτης Tony Sheridan μαζί με τους σχετικά "άγνωστους" τότε Beatles το 1962 που στα credits αποκαλούνται ώς Beat brothers)Έτσι κανένας δεν μπορεί να μπει σε αυτό χωρίς τη φλογέρα και φυσικά χωρίς να παίξει τον συγκεκριμένο σκοπό.Ο Σκρούτζ αποφασίζει επίσης να διασφαλίσει τη φλογέρα του στη πηγή των ευχών που υπάρχει στη Μητρόπολη της Λιμνούπολης.Κάποιοι βέβαια πιστεύουν ότι υπάρχει και ένα φάντασμα στη Μητρόπολη,αλλά αυτό φυσικά δεν θα εμποδίσει τον θείο Σκρούτζ από το να προστατέψει το πολύτιμο αγαθό του.

"Σκρουτζ Μακ Ντακ: Οι Φακές Της Βαβυλώνας" του Ρομάνο Σκάρπα

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Ο Ρομάνο Σκάρπα καθώς συνέχιζε την δημιουργία νέων ιστοριών για το Topolino, δεν φαντάστηκε ποτέ την μεγάλη θετική αντίδραση που  θα είχαν οι αναγνώστες πάνω στις ιστορίες του. «Οι Φακές Της Βαβυλώνας» αποτελεί μία από τις πιο αξιόλογες δημιουργίες του Σκάρπα για τον απλό λόγο του «εξευτελισμού» του Σκρουτζ Μακ Ντακ, κάνοντάς τον έναν πιο ανθρώπινο όσο και ταυτίσιμο στην καθημερινή ανθρώπινή μας ζωή. Η ιστορία αποτελεί αδιαμφισβήτητα μία από τις σημαντικότερες, καλύτερες και ευρηματικότερες δημιουργίες του.