Τopolino:il fiume del tempo/Mickey Mouse:Τhe River of Time(O Μίκυ Μάους και το ποτάμι του χρόνου)από Tito Faraci,Francesco Artibani&Corrado Mastantuono

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Xθές ο Μickey Mouse ο πιο εμβληματικός ήρωας του Walt Disney έκλεισε τα 90 του χρόνια,και όμως παραμένει πιο αειθαλής,τετραπέρατος και φρέσκος από ποτέ!
Ήταν 18 Νοεμβρίου 1928 όταν ο αγαπημένος μας ποντικός έκανε τη παρθενική του εμφάνιση στην αίθουσα του κινηματογράφου Collony της Νέας Υόρκης,με το 8λεπτό cartoon Steamboat Willie,δημιουργός του οποίου ήταν ο 27χρονος τότε Walt Disney.Η μικρή μήκους ταινιούλα ήταν ένας πραγματικός θρίαμβος που μετέτρεψε τον Mickey σε αστέρα πρώτου μεγέθους,και καθιέρωσε τον Disney σαν έναν από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του 20ου αιώνα.Τα υπόλοιπα πέρασαν στην ιστορία...

Τον Νοέμβριο του 1998 με αφορμή τα 70 χρόνια από την προβολή της πρώτης εκείνης ταινίας με τον Mickey,οι Tito Faraci&Francesco Artibani γράφουν μία ιστορία εμπνευσμένη από το πρώτο εκείνο cartoon,ώς φόρο τιμής στο Steamboat Willie.

H ιστορία μας ξεκινά με μία απρόσμενη επίσκεψη του Μαύρου Πήτ(ναι καλά ακούσατε!)στο σπίτι του Mίκυ.Όχι δεν πρόκειται για ληστεία,ούτε για να τον απαγάγει(τουλάχιστον να ησυχάσει η Μίννυ στο τηλέφωνο)ο Πήτ απλά αφού φάει οτιδήποτε φαγώσιμο υπάρχει στο σπίτι,βάζει μία κασέτα στο βίντεο η οποία παρουσιάζει ένα ρεπορτάζ...Χάρη σε εργασίες ενίσχυσης επιχωματόσεων,που είχαν ως αποτέλεσμα τη πτώση της στάθμης του νερού,στο βυθό της Μύτης του Τσακαλιού,βρέθηκε ένα ναυάγιο..Ο Μίκυ με μεγάλη έκπληξη αναγνωρίζει το ποταμόπλοιο από όπου ξεκίνησαν όλα...Ο Πήτ τον πείθει να ζητήσει άδεια ανέλκυσης από το λιμεναρχείο για να βγάλουν το ναυάγιο στην επιφάνεια.Μονάχα που οι λόγοι δεν θα είναι καθαρά συναισθηματικοί και το ταξίδι θα έχει πολλά απρόοπτα και ανέλπιστες εκπλήξεις.....

Μία υπέροχη ιστορία γεμάτη νοσταλγία,έντονο συναίσθημα,γλυκόπικρο χιούμορ αλλά και συγκίνηση,οι Faraci&Artibani παραδίδουν ένα μικρό διαμάντι-φόρο τιμής στον Mickey και στον δημιουργό του,με σεβασμό στην ιστορία τους,και απέραντη αγάπη σε έναν κλασικό χαρακτήρα που έχει διασκεδάσει γενιές και γενιές αναγνωστών και θεατών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μου άρεσε πολύ το σημείο εκείνο,που ο Πήτ εκφράζει το παράπονό του,για το ότι ενώ ουσιαστικά γνωρίζεται με τον Μίκυ από τη στιγμή της δημιουργίας του,και ήταν μαζί στο πρώτο ταξίδι του Ατμόπλοιου Γουίλυ,δεν έχουν καταφέρει ποτέ να γίνουν φίλοι όσο παράξενο και αν ακούγεται αυτό στον Μίκυ....Μία ιδιαίτερη συναισθηματική πινελιά είναι αυτή η σκηνή σε όλη την εξέλιξη της ιστορίας,που όσο ίσως κωμική και αν φαίνεται,κατά βάθος βγάζει περισσότερο συναίσθημα από όσο ίσως νομίζει ο αναγνώστης...Και αυτό θα το καταλάβει περισσότερο στο τέλος της ιστορίας...Επίσης απολαυστικοί και ολοζώντανοι οι 2 χαρακτήρες των Ρέμους&Ρούφους οι οποίοι με τα σπαρταριστά τους σχόλια καθ'ολη τη διάρκεια της ανέλκυσης του Ατμόπλοιου,μου θύμισαν τους γέρους από το Mappet Show και φυσικά το αστείο της όλης υπόθεσης ήταν το γεγονός που νόμιζαν ότι βλέπουν κλόουν από το τσίρκο(το σκαρί που είχε αγοράσει Ο Πήτ ήταν πριν πλωτό τσίρκο....)

Στο τέλος και μόνο η ανατροπή που φέρνουν σε όλη την ιστορία,δείχνει το συγγραφικό ταλέντο των δύο δημιουργών για μια ακόμα φορά,και πόσο άξιοι σεναριογράφοι είναι.Η ιταλική σχολή στα καλύτερα της!!

Το σχέδιο του Mastantuono μου θυμίζει έντονα Cavazzano και είναι ιδιαίτερα καρτουνίστικο με έντονη εκφραστικότητα στους χαρακτήρες και πλαστικότητα στις κινήσεις τους.Γνήσιο τέκνο της μοντέρνας ιταλικής σχεδιαστικής παραγωγής και αυτός,μας χαρίζει τις καλύτερες ίσως στιγμές του.
Η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Τοpolino #2243 στις 24 Νοεμβρίου του 1998 για τα 75 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση του Mickey,καθώς επίσης και σε άλλες χώρες όπως Γαλλία(Mickey Parade #241 1999)ΗΠΑ(Mickey Mouse Adventures #2 2005)Δανία(Jumbobog#225 1999) κ.α. Στη χώρα μας η εξαιρετική αυτή ιστορία δημοσιεύτηκε στο ΚΟΜΙΞ('Α περιόδου)#185 τον Νοέμβριο του 2003.

Εμείς να ευχηθούμε για μία ακόμα φορά ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΙΚΥ!!

Όλα Αυτά Που Θα Συμβούν Χθες (Casty - Massimo Bonfatti)

Γράφουν οι

Ίωνας Αγγελής & Σπύρος Ανδριανός

«Όλα ξεκίνησαν με ένα ποντίκι» είπε ο Walt Disney και όταν το σκεφτείς καλά πόσο καιρό κατάφερε και έζησε αυτό το ποντίκι φαίνεται πόσο μακριά έχουμε φτάσει με αυτόν τον ήρωα. Ψάχνοντας τα κόμικς του ή βλέποντας τις διάφορες ταινίες/κινούμενα σχέδια, με έφερνε πάντα στην αθωότητα, στην παιδική μου ηλικία, πηγαίνοντας με σε έναν φανταστικό κόσμο που πολλές φορές δεν θέλεις να φύγεις. Ο Μίκυ Μάους είναι αυτός ο ήρωας. Σε αυτά τα 90 χρόνια έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο φημισμένα πρόσωπα όλων των εποχών.

Αν και έχει τόσο μεγάλη ιστορία και είναι δημιουργημένος το 1928, ο ήρωας αυτός είναι πάντα επίκαιρος. Αυτό οφείλεται στο δημιουργικό δυναμικό που τον αναλαμβάνει κάθε φορά. Αν έπρεπε να πούμε για έναν δημιουργό ο οποίος το έχει καταφέρει αυτό με αριστουργηματικό τρόπο, δεν είναι άλλος από τον Casty! Έχοντας δημιουργήσει δεκάδες ιστορίες και όλες να είναι με πρωταγωνιστή τον Μίκυ Μάους, κάθε μία ιστορία χτίζει τον θρύλο του ήρωα εμβαθύνοντας σε εκείνον και δίνοντάς του πολλά πράγματα να κάνει.

Δημοσιευμένη στις 24 Νοεμβρίου 2015, στο Topolino #3130, σε 2 μέρη (το πρώτο 40 και το δεύτερο 31 σελίδες), η ιστορία «Όλα Αυτά Που Θα Συμβούν Χθες» (ιταλικά «Tutti Questo Accadra Ieri») γιορτάζει τα 90 χρόνια της έκδοσης του ήρωα με μία πανέμορφη ιστορία σε σενάριο Casty και σχέδια Casty και Massimo Bonfatti. H ιστορία αυτή θα έλεγε κανείς είναι ένα γραμμα αγάπης και σεβασμού στον Floyd Gottfredson,και στον Micley Mouse της "χρυσής εποχής" των κόμικ και των cartoon της δεκαετίας του '30. Μία πανέμορφη ιστορία που εστιάζει στον Μίκυ Μάους του παρελθόντος και του μέλλοντος και στους χαρακτήρες  γύρω του. Μία συγκινητική ιστορία φιλίας και αγάπης. Μέσα από το δυνατό του σενάριο αλλά και από το τρομερό του σχέδιο, δίνεται μία δεμένη με αριστουργηματικό τρόπο ιστορία.

Μickey Mouse The Great Stamp Hunt(Στα ίχνη του Χαμένου Γραμματοσήμου)από Paul Faulberg&Paul Murry

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

ο Paul Murry θεωρείται δίκαια ο δεύτερος μεγάλος ποντικάνθρωπος μετά τον Floyd Gottfredson.Γεννημένος στο Μισούρι το 1913,μπήκε στο μαγικό κόσμο του Disney το 1937,και είχε τη τύχη να δουλέψει πλάι σε βετεράνους όπως ο Fred Moore,και τον ίδιο τον Gottfredson του οποίου μελάνωνε τα σχέδια από το 1944 μέχρι και το 1946.Δίπλα στο μεγάλο δάσκαλο πήρε τις βάσεις για να εξελίξει και ο ίδιος αργότερα τον Μickey στις κλασικές ιστορίες που σχεδίασε.Επίσης και ο Fred Moore θα παίξει σπουδαίο ρόλο(ίσως και τον μεγαλύτερο)στο πώς ο Murry θα ανανεώσει τον Μickey σχεδιαστικά και σεναριακά με ιστορίες γεμάτες νεύρο και καταιγιστική δράση!!

Στην ιστορία Στα Ίχνη του Χαμένου Γραμματοσήμου του 1956 έχουμε έναν Murry που βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο από το πρώιμο στο πιο εξελιγμένο που γνωρίσαμε στις επόμενες ιστορίες του.Εδώ να τονίσουμε ότι ο Murry είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που δούλεψε πάνω σε πολλούς χαρακτήρες του Disney όπως Μαύρο Φάντασμα,Σούπερ Γκούφυ(που πολλοί νομίζουν ότι είναι δική του δημιουργία και όχι των Ιταλών)αλλά όλοι τον θυμόμαστε από τις ιστορίες του με τον Μickey Mouse.

Ο Μίκυ από λάθος καταστρέφει ένα σπάνιο γραμματόσημο που είχε ξεχασμένο σε ένα άλμπουμ στη σοφίτα του ο Γκούφυ.Για να επανορθώσει, μαζί με τον Γκούφυ,ταξιδεύουν μέχρι το ηφαιστειογενές νησί της Μπανάνας όπου το πρώτο γραμματόσημο της σειράς τυπώθηκε το 1856 και με πρόσχημα ότι καθαρίζουν σοφίτες σπιτιών ψάχνουν να το βρουν.Πέφτουν στην αντίληψη δύο λαθρεμπόρων οι οποίοι τους περνάνε για αστυνομικούς και τους φυλακίζουν.Όταν ο Μίκυ με κόλπο καταφέρνει να δραπετεύσουν θα χαθούν μέσα στη ζούγκλα στη προσπάθεια τους να ξεφύγουν.Εκεί θα βρουν μία ξεχασμένη πόλη φάντασμα,τη Μπανάνα Σίτι,την οποία οι κάτοικοι εγκατέλειψαν πριν χρόνια από το φόβο του ηφαιστείου που ήταν έτοιμο να εκραγεί,και τον μοναδικό κάτοικο που έχει απομείνει,τον ταχυδρόμο!!Οι λαθρέμποροι όμως εμφανίζονται και πάλι για να τους κάνουν τη ζωή δύσκολη...Θα καταφέρουν οι φίλοι μας να βρουν το γραμματόσημο αφού πρώτα σώσουν τις ζωές τους;;;

Μία καθαρόαιμη περιπέτεια αναζήτησης όχι κάποιου θησαυρού,αλλά ενός γραμματοσήμου που αξίζει χρυσάφι και θεωρείται ανεκτίμητο!!Καταιγιστικοί ρυθμοί,αγωνία,και αρκετές ανατροπές είναι αρκετές για να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρων του αναγνώστη από τη πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.O Mίκυ για μια ακόμα φορά ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες καταφέρνει να βγει με τον φίλο του από τη δεινή θέση,χρησιμοποιώντας το μοναδικό όπλο που διαθέτει και που είναι το τετραπέρατο μυαλό του.Ο Faulberg προσθέτει έξυπνους διαλόγους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες(ο ταχυδρόμος που εκτελεί κανονικότατα τα καθήκοντα του και δεν εγκαταλείπει το πόστο του ότι και αν γίνει,υπόδειγμα δημοσίου υπαλλήλου κάτι που σπανίζει στις μέρες μας)αριστοτεχνικά οδηγεί το σενάριο της ιστορίας με έξυπνο τρόπο στη τελική λύση,όπου όλοι σχεδόν βγαίνουν κερδισμένοι.Χωρίς να κουράζει με πολλούς διαλόγους και χωρίς οι χαρακτήρες να πνίγονται μέσα στο μπαλονάκι τους.

Για το σχέδιο του Murry τα έγραψα και παραπάνω,καθαρή γραμμή,δυνατό σχέδιο που δείχνει τη θητεία του στα στούντιο κινουμένων σχεδίων,με πλαστικότητα κινήσεων και περισσότερη προσοχή στη σχεδίαση των χαρακτήρων(στη "στρογγυλάδα του Μίκυ που δεν έχει τόσο μεγάλα χαρακτηριστικά όπως του Scarpa,το σωστό ύψος και σωματική κατανομή για τον Γκούφυ)δημιουργούν ένα χαρακτηριστικό σχεδιαστικό στυλ σήμα κατατεθέν του δημιουργού,που αμέσως οι αναγνώστες ξεχωρίζουν όπως άλλωστε αυτό του Barks ή του Gottfredson,και τον έκαναν και εκείνον να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους σχεδιαστές εκείνης της περιόδου.

Η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Walt Disney comics&stories στα τεύχη #194-196 από το Νοέμβριο του 1956 μέχρι και το Γενάρη του 1957,καθώς και στο #546 του ίδιου τίτλου τον Νοέμβριο του 1989.Επίσης μεταφράστηκε στα ιταλικά και κυκλοφόρησε στο Almanaco Topolino#7 τον Ιούλιο του 1957,καθώς και σε άλλες χώρες.Στην Ελλάδα η ιστορία δημοσιεύτηκε σε 3 τεύχη του περιοδικού ΚΟΜΙΞ στα τεύχη #112 μέχρι #114 από τον Οκτώβριο μέχρι και το Δεκέμβριο του 1997.

Μίκυ & Γκούφυ - Στο Δρόμο (Fausto Vitaliano - Paolo Mottura)

Γράφει ο Ίωνας Αγγελής

Αν μου λέγατε να σας δώσω ένα όνομα από τους καλύτερους Ιταλούς μοντέρνους σκιτσογράφους στα Ιταλικά κόμικς Disney, το πρώτο όνομα που θα μου ερχόταν στον μυαλό θα ήταν ο Paulo Mottura. Το σχέδιό του έχει μία τρομερή ελκυστικότητα, η οποία προσθέτει στην ιστορία αντί απλά να την εξυπηρετεί. Τα σχέδιά του συνδέονται υπέροχα με χρώματα, και εξαιτίας αυτού έχουμε μερικές από τις καλύτερες δημιουργίες στο Disney-κό χώρο των κόμικς! Στο Disney-κό βιογραφικό του θα βρει κανείς αρκετές ιστορίες Φάντομ Ντακ, μερικές από την φημισμένη και βραβευμένη "Οι Νέες Περιπέτειες Του Φάντομ Ντακ", αλλά και ιστορίες της σειράς "Μυστικός Πράκτορας Ντόναλντ Ντακ" όπως και την ιστορία "Ο Επικός Μίκυ" (Κόμιξ #274). Αλλά το πιο μεγάλο του επίτευγμα ήταν ο σχεδιασμός διαφόρων Disney παρωδιών. Για μία από αυτές θα μιλήσουμε σήμερα, σε σενάριο Fausto Vitaliano, με τον τίτλο "Στο Δρόμο" ("On The Road").

Αποτελεί την 2η παρωδία του Mottura, μετά το "Μόμπυ Ντικ" (σε σενάριο Artibani), και είναι πιστεύω η καλύτερη που έχει σχεδιάσει μέχρι στιγμής. 
Η ιστορία "On The Road" αποτελεί παρωδία του φημισμένου ομώνυμου έργου του Jack Keurac, η οποία έχει τιμηθεί ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία όλων των εποχών. Ο Fausto Vitaliano για την κόμικς-μεταφορά της, παίρνει πολύ λίγα στοιχεία από το βιβλίο, με μονάχα μερικά βασικά να αποτυπώνονται στο κόμικς. Το βιβλίο θίγει πολλά και διάφορα θέματα, πολλές φορές ενήλικα, που δεν κολλάνε με τον κόσμο της Disney, οπότε δικαιολογείται αυτή η απόφαση των δημιουργών. 

Τhe Guardians of the Lost Library(Οι Φύλακες της Χαμένης Βιβλιοθήκης)από Don Rosa

Γράφει ο Σπύρος Ανδριανός

Σήμερα θα παρουσιάσω μία από τις πιο γνωστές ιστορίες που έγραψε και σχεδίασε ο Don Rosa,που σύμφωνα με τους θαυμαστές του και το Comics Buyer's Guide πρόκειται για "την καλύτερη κόμικ ιστορία όλων των εποχών!!".Ή όπως ο ίδιος ο Rosa δήλωσε στη δημοσίευση της ιστορίας στην Αμερική(στο Uncle Scrooge #383 τον Νοέμβριο του 2008)προς μεγάλη του έκπληξη στα γράμματα που παίρνει από θαυμαστές του,θεωρούν την συγκεκριμένη ιστορία την καλύτερη που έχει γράψει ο δημιουργός με τους Duck.

H ιστορία μας αρχίζει με τα εγκαίνια του νέου Μουσείου των μικρών Εξερευνητών στη Λιμνούπολη,και τα παιδιά πηγαίνουν να τη δούνε με το βαριεστημένο Θείο τους..Μέσα συναντάνε και τον Θείο Σκρούτζ,που ήθελε να αποκτήσει το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών για λογαριασμό του.Βλέπετε οι γνώσεις που περιέχει αυτό το βιβλιαράκι είναι πολύτιμες.Η γνώση φέρνει δύναμη και χρήμα.Μέσα από τις πληροφορίες των βιβλίων ο Σκρούτζ μπορεί να αποκτήσει νέους θησαυρούς.Το μεγαλύτερο όνειρο του Σκρούτζ θα ήταν να βρει τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας..
Ο Σκρούτζ πιστεύει ότι θα μπορούσε να βρει τη βιβλιοθήκη(αν και η ιστορία λέει ότι η βιβλιοθήκη κάηκε το 649 π.Χ. και χάθηκαν τα περισσότερα κείμενα της)αν συνδύαζε το χρήμα του με τα μυστικά που κρύβονται στα βιβλία των Μικρών Εξερευνητών..Ο επικεφαλής που πριν λίγο τον είχε διώξει από το μουσείο,τώρα συμφωνεί μαζί του να του δανείσει το βιβλίο και τον επίσημο οδηγό-λαγωνικό,τον στρατηγό Μουσούδα/General Snozzie(που εδώ κάνει τη πρώτη του εμφάνιση σε ιστορία του Rosa).

Έτσι ξεκινούν το ταξίδι της αναζήτησης(με τον Ντόναλντ να μένει πίσω,για να μη χάσει επεισόδεια από τα αγαπημένα του σήριαλ-Άλλωστε Ο Σοφοκλής δεν έχει γυρίσει κανένα Western)το οποίο θα τους οδηγήσει σε μία φρενήρη αναζήτηση από την Αλεξάνδρεια(και τον τάφο της Κλεοπάτρας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου),την Κωνσταντινούπολη(όπου τα κείμενα μεταφέρθηκαν εκεί και η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας συνέχισε να "ζει"μαζί με τα ιδανικά του ελληνικού πολιτισμού μέσα από τη Βυζαντινή αυτοκρατορία),τη Βενετία(και το Αββαείο του Σαν Σλαντί όπου τα κείμενα σε μορφή βιβλίων μεταφέρθηκαν εκεί)μέχρι την ιδιωτική βιβλιοθήκη του Κολόμβου(Biblioteca Columbina)στη Σεβίλη της Ισπανίας και πάλι πίσω στη Λιμνούπολη...

Μία ακόμα επική περιπέτεια αναζήτησης θησαυρού(και τι θησαυρός-Η χαμένη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας!!!)από τον Θείο Σκρούτζ και τα ανίψια του,μέσα από τη μαγική πένα του πάντα αγαπημένου Don Rosa.Μία ιστορία που θα έκανε τον Ιndiana Jones να φάει(σαν Τον Ρόμπαξ)το καπέλο του από τη ζήλια του,και τον θείο Carl να γεμίσει περηφάνια για το δημιούργημά του,για την παρακαταθήκη που άφησε και τόσο έξυπνα και συναρπαστικά συνεχίζεται από έναν άξιο επίγονο του.Ένα κυνήγι θησαυρού που οδηγεί τα παπιά από το ένα σημείο του κόσμου στο άλλο,μέσα από μία αλυσίδα ιστορικών γεγονότων αποτελώντας έτσι και ένα ταξίδι στα βάθη της ιστορίας.

Ο Rosa δημιούργησε αυτή την ιστορία το 1993 όταν οι εκδότες του στην Egmont στη Δανία,του ζήτησαν να δημιουργήσει μία περιπέτεια με τον Scrooge για τον εορτασμό της χρονιάς του βιβλίου στη Νορβηγία που έγινε την ίδια χρονιά.Η ίδια η ιστορία είναι μία αποθέωση της παρουσίας του γραπτού λόγου και τoυ βιβλίου μέσα στη ζωή της ανθρωπότητας.O Rosa μέσα από την εξέλιξη του βιβλίου(από τους παπύρους,στις περγαμηνές,μέχρι τις πρώτες εκδόσεις του Γουτεμβέργιου)δείχνει πως το βιβλίο σαν ανακάλυψη αποτέλεσε έμπνευση για την πρόοδο και ανάπτυξη των τεχνών και των επιστημών μέσα στους αιώνες..Ο Don Rosa κατάλαβε ότι θα τιμήσει καλύτερα το γραπτό λόγο στέλνοντας τις πάπιες σε μια επική αναζήτηση για τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, όπου σύμφωνα με τα δικά του λόγια:

''...Και τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το να είναι κλειδί όλης αυτής της περιπέτειας το πιο διάσημο μυθικό βιβλίο όλων - Το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών!!''

Αυτή τη φορά ο θησαυρός δεν είναι χρυσά νομίσματα ή οτιδήποτε άλλο χρυσό αντικείμενο που ο Σκρούτζ όταν το βρει θα το τοποθετήσει στην αίθουσα των τροπαίων του.Ο αληθινός θησαυρός είναι η γνώση που κρύβεται μέσα στα βιβλία,που καταγράφουν ολόκληρη την ιστορία του αρχαίου πολιτισμού.Μονάχα που αυτό το κυνήγι θησαυρού θα είναι ένα από τα δυσκολότερα και πιο συναρπαστικά που έχει κάνει ποτέ ο Σκρούτζ με τα ανίψια του.

Φυσικά δεν λείπουν και τα απρόοπτα που πάντα υπάρχουν στην αναζήτηση ενός θησαυρού που για χρόνια θεωρείτε χαμένος.Και τα αστεία και κωμικά συμβάντα είναι δοσμένα με τέτοιο τρόπο,έτσι ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με την εξέλιξη του σεναρίου(στο να χαλαρώσει ο ευχάριστα ο αναγνώστης από τη συνεχή μετακίνηση των ηρώων από μέρος σε μέρος και τη πληθώρα των ιστορικών γεγονότων που τα αφορούν)και να αποτελούν μία ευχάριστη νότα χαράς.Ο ίδιος ο Rosa μάλιστα φοβόταν ότι είχε βάλει πολλά ιστορικά στοιχεία μέσα σε αυτή του την ιστορία,οπότε τα διάφορα gag με έξυπνο τρόπο ξεκουράζουν τον αναγνώστη από τον καταιγισμό ιστορικών πληροφοριών.Στις σκηνές με το γήπεδο και το περίπτερο ειδικά ο Rosa ξεπερνάει σε εύστροφα gag και τον ίδιο του τον εαυτό(Ίσως η μοναδική ιστορία με τα περισσότερα να είναι το Ξέχνα το!).

Ο Don Rosa πάντα στις ιστορίες του χρησιμοποιεί πραγματικά ιστορικά γεγονότα βασιζόμενος σε έρευνες που κάνει,αλλά ακόμα και αυτά που δημιουργεί ο ίδιος για χάρη της εξέλιξης της ιστορίας σε κάνουν να πιστεύεις ότι είναι αληθινά.Αν και στη συγκεκριμένη ιστορία ο δημιουργός πέφτει και σε μερικές ιστορικές ανακρίβειες.Όπως του ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήθελε η Αλεξάνδρεια να είναι η πρωτεύσουσα ολόκληρης της αυτοκρατορίας του.Στη πραγματικότητα ήθελε να είναι η πρωτεύουσα της Αιγύπτου(η Βαβυλώνα θα ήταν η πρωτεύουσα ολόκληρης της αυτοκρατορίας).

Το τέλος της ιστορίας και το πώς καταλήγει όλη αυτή η αναζήτηση το βρήκα ευφυέστατο και εξαιρετικά δοσμένο,κάτι που συχνά επαναλαμβάνεται σε πολλές ιστορίες του δημιουργού.Επίσης ο Rosa είναι καυστικός απέναντι στη δύναμη της τηλεόρασης και στο πώς "αποχαυνώνει" τους ανθρώπους όταν τις ώρες που βλέπουν άχρηστα προγράμματα θα μπορούσαν να διαβάσουν ένα καλό βιβλίο. "Βρίσκω την τηλεόραση πολύ εκπαιδευτική. Κάθε φορά που κάποιος ανοίγει τη συσκευή, πηγαίνω στο άλλο δωμάτιο και διαβάζω ένα βιβλίο.."είχε πει ο Groucho Marx χαριτολογώντας,και εδώ φαίνεται ακριβώς ότι ο Rosa συμμερίζεται απόλυτα αυτή τη δήλωση.Ο Ντόναλντ με τη στάση του συμβολίζει όλη την πλύση εγκεφάλου που έκανε και κάνει η τηλεόραση(αν και σήμερα τον άχαρο αυτό ρόλο της τηλεόρασης,τον έχουν αντικαταστήσει τα social media που κάνουν ακριβώς το ίδιο)και τη διαφθορά της στη θέληση του ανθρώπου για διάβασμα...

Μία χορταστική και συνάμα μορφωτική περιπέτεια έτσι όπως μόνο ένας μεγάλος δημιουργός σαν τον Don Rosa μπορούσε να κάνει.Δεν μπορώ να πω αν είναι η καλύτερη που έχει κάνει με τους Duck,σίγουρα όμως μέσα στις 3 καλύτερες του.Πραγματικά μας έχει λείψει η παρουσία στους Duck ενός δημιουργού του βεληνεκούς του Rosa...

Η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Δανέζικο Anders And&co #1993B42 το 1993.Στη συνέχεια στην Αμερική στο Uncle Scrooge Adventures #27 τον Μαΐο του 1994,και χρόνια αργότερα για τα 60 χρόνια του Θείου Σκρούτζ στο Uncle Scrooge#383 το Νοέμβριο του 2008, και στο Don Rosa Library#5 από τη Fantagraphics το Σεπτέμβριο του 2016.

Uncle Scrooge#383 Νοέμβριος 2008

Στη χώρα μας έχει δημοσιευτεί στο ΚΟΜΙΞ (Α'περιόδου)#114 τον Δεκέμβριο του 1997,στη βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ#3 το 2009 και στο ΚΟΜΙΞ(Β'περίοδος)#27 τον Σεπτέμβριο του 2016.

KOMIΞ#114(Δεκέμβριος 1997)ΚΟΜΙΞ(Β'περίοδος)#27(Σεπτέμβριος 2016)