Γράφει ο Ίωνας Αγγελής
Αποτελεί την 2η παρωδία του Mottura, μετά το "Μόμπυ Ντικ" (σε σενάριο Artibani), και είναι πιστεύω η καλύτερη που έχει σχεδιάσει μέχρι στιγμής.
Η ιστορία "On The Road" αποτελεί παρωδία του φημισμένου ομώνυμου έργου του Jack Keurac, η οποία έχει τιμηθεί ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία όλων των εποχών. Ο Fausto Vitaliano για την κόμικς-μεταφορά της, παίρνει πολύ λίγα στοιχεία από το βιβλίο, με μονάχα μερικά βασικά να αποτυπώνονται στο κόμικς. Το βιβλίο θίγει πολλά και διάφορα θέματα, πολλές φορές ενήλικα, που δεν κολλάνε με τον κόσμο της Disney, οπότε δικαιολογείται αυτή η απόφαση των δημιουργών.
Η ιστορία μας ξεκινά με τον Μίκυ να έχει τελειώσει το πρώτο του βιβλίο και να το στέλνει σε διάφορες εκδοτικές για να δει αν θα το αγοράσουν. Μετά από την απόρριψη όλων των εκδοτικών επιχειρήσεων, μία του αναθέτει μία αποστολή. Να μεταφέρει ένα ρολό πολυτελές χαρτί στην άλλη μεριά της Αμερικής! Ο Μίκυ δέχεται με αντάλλαγμα να εκδοθεί το βιβλίο του. Λίγο πριν ανέβει στο τρένο όμως συνειδητοποιεί πως τον έκλεψαν. Εκεί θα συναντήσει τον Γκούφυ ο οποίος θα του προτείνει να τον ακολουθήσει ώστε να φτάσουν στον προορισμό του. Και από εκεί ξεκινά η μεγαλύτερη περιπέτεια του Μίκυ!
Τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει η ιστορία είναι η φιλία αλλά και η ομορφιά των ταξιδιών. Μέσα από την ιστορία βλέπουμε μία διαφορετική εκδοχή της γέννησης της φιλίας του Μίκυ και του Γκούφυ, αυτή τη φορά μέσα από πιο ρεαλιστικές συνθήκες.
Ένα από τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζονται στην ιστορία είναι η σχέση επαρχιώτη με του κλασσικού ατόμου της πόλης. Η διαφορά μεταξύ τους αλλά και των 2 ηρώων μας είναι τόσο καλά χρισμένη όπου διαβάζοντάς την νιώθουν και τους δύο κόσμους και τους βλέπεις με διαφορετικό μάτι. Εν κατακλείδι μας δείχνει πως δεν χρειάζονται αυτές οι αντιλήψεις για να υπάρξει φιλία και να αναπτυχθούν γενικότερα ανθρώπινα αισθήματα.
Η αγάπη για τα ταξίδια αλλά και πόσο όμορφη είναι η ελευθερία, δίχως όρια ή φράχτες είναι ένα ακόμα πράγμα που μας δείχνει η ιστορία. Το είδος της ιστορίας είναι περιπέτεια και μπορεί να χαρακτηριστεί και ως κοινωνική.
Το σχέδιο σε συνδυασμό με τον χρωματισμό είναι απλά υπέροχα να τα βλέπεις. Προσωπικά είμαι μεγάλος θαυμαστής αυτού του είδους ιστορίες με πιο σκοτεινή απόδοση στο χρώμα. Να προσθέσω πως πολύ όμορφα ήταν όλες οι εναέριες λήψεις. Γενικά, η ιστορία είναι ένα αριστούργημα σχεδιαστικά!
Το σενάριο και οι διάλογοι είναι πραγματικά σε άλλο επίπεδο. Ο Vitaliano δίνει τον καλύτερό του εαυτό γράφοντας κείμενα λογοτεχνικού επιπέδου - αν και εδώ βοήθησε και ο Κέρουακ με το βιβλίο του - και δίνοντας λεπτομέρεια και ένα πάρα πολύ καλό χτίσιμο χαρακτήρων. Η εναλλαγή σκηνών, τοπίων και ο τρόπος που συνδέονται φτάνοντας στη κατάληξη είναι επίσης τρομερός. Η ιστορία ξεκινάει και τελειώνει σαν ένα καλογραμμένο παραμύθι!
Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ο χειρισμός των 2 ηρώων του, Μίκυ και Γκούφυ, και πως "σπάει" την παράδοση και ξαναχτίζει τους ήρωες από το μηδέν! Πραγματικά, αν θέλεις να διαβάσεις μία κλασσική ιστορία Disney δεν είναι αυτή αυτό που ψάχνεις. Ο Μίκυ και ο Γκούφυ είναι 2 εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες από ότι έχουμε συνηθίσει στις ιστορίες του Gottfredson, Scarpa, Casty κα. Και αυτό είναι το όμορφο κομμάτι των παρωδιών. Ξαναχτίζει τους ήρωες που αγαπάμε μετατρέποντάς τους σε κάτι καινούριο, ανάλογα με την υφή του βιβλίου που προσαρμόζουν.
Ο Γκούφυ είναι αυτός που περνάει από την μεγαλύτερη - έως και ριζική - αλλαγή. Από τον τσαπατσούλικο, σκουντούφλη, χαζούλη χαρακτήρα που ξέρουμε στην ιστορία μας παρουσιάζεται ως διανοούμενος, πολυπράγμων, ανέμελος, άτακτος. Καμία σχέση με αυτόν που ξέρουμε. Οφείλω να πω πως ερωτεύθηκα αυτόν τον Γκούφυ. Νομίζω πως αυτός είναι ο χαρακτήρας που αξίζουμε περισσότερο. Στα θετικά κιόλας είναι η εμφάνισή του όπου είναι γεροδεμένος και πιο ψηλός (το σχέδιο του Mottura βοηθάει πολύ σε αυτό).
Ο Μίκυ είναι επίσης πολύ διαφορετικός. Από εκεί που τον ξέραμε ως τον ατρόμητο, πανέξυπνο και ανέμελο ντετέκτιβ στην παρούσα ιστορία είναι ένας μαζεμένος, συντηρητικός, δειλός, κοινώς πολίτης. Τέλος, να προσθέσω πως το σχέδιό του από τον Motura είναι το καλύτερο που έχω δει στον Μίκυ (απλά δείτε πόσο υπέροχα είναι τα αυτιά του)...
Κλείνοντας, να πω πως αξίζει σίγουρα μία ανάγνωση. Είναι από τις καλύτερες ιστορίες κόμικς και απλά ξεχωρίζει σε όλα τα επίπεδα! Δεν είναι απλά μία ακόμα Disney ιστορία, αλλά κάτι πολύ περισσότερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου